Penny Dreadful (2014 - 2016) - TV Series

இங்கிலாந்தில் குறிப்பிட்டு சொல்லும்படியான ஒரு காலம் இருக்கிறது. ஆங்கிலத்தில் வெளியாகும் லண்டனை கதைக்களமாகக் கொண்ட படங்களில் காட்டப்படும் கதை நடக்கும் காலம், Victorian Era.

மகாராணி விக்டோரியா இங்கிலாந்தில் ஆட்சி புரிந்த காலம் (1837 – 1901). குறிப்பிட்ட இந்த காலத்தில் நடப்பதாக எத்தனை கிளாசிக் படங்களைப் பார்த்திருக்கிறோம் தெரியுமா?

The Prestige (2006)

Murdoch Mysteries (2008– )

The Blue Lagoon (1980)

Bram Stoker's Dracula (1992)

Alice in Wonderland (I) (2010)

Sherlock Holmes (2009)

Victor Frankenstein (2015)

The Elephant Man (1980)

Van Helsing (2004)

The Illusionist (2006)

Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street (2007)

Sherlock Holmes: A Game of Shadows (2011)

The League of Extraordinary Gentlemen (2003)

The Great Train Robbery (1979)

A Christmas Carol (2009)

Oliver Twist (2005)

Time After Time (1979)

The Jungle Book (1994)

Dorian Gray (2009

The Wolfman (2010)

From Hell (2001)

இது வெறும் சாம்பிள் லிஸ்ட் தான். ஆனால், மொத்தம் 490 படங்கள் மகாராணி விக்டோரியா காலத்தை மையப்படுத்தி எடுக்கப்பட்டுள்ளது. இது இங்கிலாந்திற்கு ஒரு பொற்காலமாகவும் குறிப்பிடப்படுகிறது. நாம் படித்த பெரும்பாலான கதைகளும் இந்த காலங்களில்தான் எழுதப்பட்டது.

மேலேயுள்ள சாம்பிள் படங்களின் பட்டியலை கவனித்தால் ஒரு விசயம் புரியும். இதில் ஹாரர் வகைப் படங்களும், சைக்கோ கில்லர்களின் படங்களும், சூப்பர் நேச்சுரல் கதைகளும், சூனியக்காரிகளின் கதைகளும் தான் அதிகப்படியாக இருக்கும். பெரும்பாலும் grimy England கதைகளே அதிகம். தூசும் தும்புமாக இருண்மை மற்றும் பனி படர்ந்த இங்கிலாந்தை பின்னணியாகக் கொண்டு அதில் ரத்தம் தெரிக்க தெரிக்க பேய்க்கதைகளாக எழுதி / எடுத்துத் தள்ளியிருக்கிறார்கள். இதில் உண்மையாக உலாவிய மனிதர்களைப் பற்றிய கதைகளும் படங்களும் அடக்கம்.

ஒவ்வொரு படங்களுமே தனித்துவம் வாய்ந்தவை. உதாரணத்திற்கு Jack the Ripper என்கிற சைக்கோ கில்லரை மையமாகக் கொண்ட (மேலுள்ள பட்டியலிலேயே இரண்டு படங்கள் உள்ளது From Hell, Time after Time) படங்கள். இங்கிலாந்தில் பல கொலைகளைச் செய்த சீரியல் கொலைகாரனைப் பற்றிய படங்கள் இவை. தொடர்ச்சியாக இரவுகளில் விபச்சாரம் செய்யும் பெண்களை மட்டும் கொலை செய்து விட்டு மாயமாகி விடுவது இவன் வழக்கம். (தமிழில் வந்த மன்மதன் படம் இதன் பாதிப்பு தான்) கொல்லும் போது முப்பது முறைக்கும் மேல் உடலைக் கத்தியால் குத்தி உள்ளுறுப்புக்களை எடுத்துச் செல்வதும், பலியானவர்களின் முகத்தினை பலமுறை குத்திக் கிழித்து அடையாளம் தெரியாமல் ஆக்கிச் செல்வது அவனது மாடஸ் ஆப்பரண்டி. இவ்வளவிற்கும் அவன் இன்னமும் யாரென்று கண்டுபிடிக்கப் படவில்லை.

இவன் ஒருவனின் கதை மட்டுமே இவ்வளவு டெரராக இருக்கிறதே, இன்னும், Dracula, Vampire, werewolf, Frankenstein, Frankenstein Monsters, witches, lycanthropy, Lucifer கதைகளெல்லாம் எவ்வளவு பயங்கரமானதாக இருக்கும்?

ஒருவேளை இந்த கதாபாத்திரங்கள் அத்தனையும் ஒன்று சேர்ந்தாற்போல் ஒரு படம் இருந்தால் அது எப்படிப்பட்டதாக இருக்கும்? அப்படி ஒன்று இருக்கிறதா முதலில்?

ஹா ஹா அப்படி ஒன்று இருக்கப் போய்த்தானே இப்படி ஒரு பில்டப்பையே கொடுத்திருக்கிறேன்.

ஆம். அப்படி ஒரு பயங்கரங்களின் கலவையில் ஒன்று இருக்கிறது. ஆனால், அது ஒன்றரை அல்லது மூன்று மணி நேரங்களில் முடிந்து போகக் கூடிய சினிமா அல்ல. அது ஒரு தொலைக்காட்சித் தொடர்.

PennyDreadful (2014 – 2016)

மொத்தம் மூன்று சீரிஸ்கள். ஒவ்வொன்றும் தலா 8, 10, 9 எபிசோடுகளைக் கொண்டது.

தொலைக்காட்சித் தொடர் என்றதும் ‘டிவி நாடகமா? சினிமா அளவுக்கு ஒளிப்பதிவு தரமிருக்காது. அமெச்சூர் நாடகத்தனமாக இருக்கும்’ என்று முகம் சுழிக்கும் எண்ணம் எனக்கே ஆரம்பத்தில் இருந்தது. ஆனால், அதெல்லாம் இந்தத் தொடரைப் பார்க்கும் வரைதான். பார்க்க ஆரம்பித்த பிறகு இந்த சீரிஸின் ஒளிப்பதிவும், பின்னணி இசையும் செவிட்டிலறைந்து உள்ளீர்த்துக் கொண்டது. கண்ணைப் பறிக்கும் ஆச்சர்யமான அழகான அற்புதமான ஒளிப்பதிவும், மனதை வருடும், உள்ளுக்குள் உள்ள பழைய ஞாபங்களைக் கிளறி விடும் பின்னணி இசை. அதேபோலத்தான் மேக்கப்பும் உடைகளும். இதைப் பார்த்து முடிக்கும் போது மனதிற்குள், நவீன யுக சமாச்சாரங்களை மறந்து மகாராணி விக்டோரியா காலத்து வீதிகளில் திரிந்து அங்கே உலவும் பேய்க்கதைகளை கண்டு, கேட்டு, பயந்து ஒதுங்கி ஓடி ஒளிந்து கொண்டது போன்ற சுவாரஸ்யம் கிடைத்தது.

கதை என்று தனிப்பட்டு கூறுவதானால் இந்தப் பதிவு தாங்காது. ஆகையால், சுருக்கமாக சில அறிமுகங்களை மட்டும் இங்கே எழுதுகிறேன்.

சர் மால்கம் முரே, ஒரு ஆய்வுப்பயணி. பயணங்களின் மூலமாக கண்டம் விட்டு கண்டம் சென்று ஒவ்வொரு நாட்டின் வளங்களைப் பற்றியும், நாகரீக வளர்ச்சியைப் பற்றியும், அரசியல் நிர்வாகம் அறிவுத்திறன் பற்றியும், ஆராய்ச்சி செய்து தனது நாட்டில் தனது ஆராய்ச்சியின் முடிவை தருபவர். (இந்த மாதிரி ஆய்வுப்பயணிகளின் மூலமாகத்தான் இந்தியாவைப் பற்றியும் இங்கிலாந்திற்கு தெரிய வந்திருக்கும்) ஆப்பிரிக்காவில் ஆய்வுப்பயணம் மேற்கொண்ட போது தனது மகனைப் பறிகொடுத்தவர். இங்கிலாந்தில் தனது மகளை யாரோ கடத்திக் கொண்டு செல்ல அங்கிருந்து ஆரம்பிக்கிறது இந்தக் கதை. சர் மால்கம் முரேவாக திமோதி டால்டன் (Timothy Dalton) நடித்திருக்கிறார். இவர் The Living Daylights (1987), Licence to Kill (1989) படங்களில் ஜேம்ஸ் பாண்டாக நடித்தவர்.

வனெஸா ஐவ்ஸ் , மால்கமின் வளர்ப்பு மகள். இவளுக்கு சில சூப்பர் நேச்சுரல் சக்திகள் உள்ளது. ஆனால், இன்னதென்று தனித்துக் கூற முடியாது. அது தேவையான சமயங்களில் வெளிப்படும். Tarot card – களைக் கொண்டு எதிர்காலத்தை கணித்தறியும் fortune reader போல ஆரம்பத்தில் காட்டப்பட்டிருக்கும். ஆனால், அதை வைத்து அவளை எடை போட முடியாது. மூன்று சீசன்களிலும் மனதில் நிற்கும் முக்கியமான கதாபாத்திரம். மிஸ் ஐவ்ஸாக நடித்திருப்பவர் The Dreamers (), Casino Royale () படங்களின் கதாநாயகி ஈவா க்ரீன் (Eva Green). பென்னி ட்ரெட்ஃபுல் மொத்தமும் இவர்தான் Show stealer. எப்போதும் போல தாராளமாகவும் நடித்திருக்கிறார்.

ஈதன் ச்சான்ட்லர், ஒரு அமெரிக்கன் ஷார்ப் சூட்டர். இங்கிலாந்தில் ஒரு முக்கியமான காரணத்திற்காக பெயர் மாற்றம் கொண்டு இந்தப் பெயரில் ஒளிந்து கொண்டிருப்பவன். கதையின் முக்கியமான கதாபாத்திரங்களில் ஒருவன். இவன் எப்படிப்பட்டவன் என்று மேற்கொண்டு சொல்ல முடியாது. ஈதனாக நடித்திருப்பது Pearl Harbor (2001), Black Hawk Down (2001) படங்களில் நடித்த Josh Hartnett. ஆறடி மூன்றங்குலத்தில் ஒரு ஆஜானுபாகுவான துப்பாக்கி வீரன். குதிரை மட்டும்தான் மிஸ்ஸிங்.

விக்டர் ஃப்ராங்கன்ஸ்டைன், ஒரு mad scientist. டாக்டரும் கூட. இந்த பெயரை வேறு எங்கோ கேட்ட ஞாபகம் வருகிறதா? யெஸ். இந்தப் பெயரில் எக்கச்சக்கமான படங்கள் உண்டு. அதே டாக்டர் தான். இறந்தவர்களை உயிர்ப்பிக்கும் ஆராய்ச்சியை செய்பவர். உண்மையில் இந்தக் கதாபாத்திரத்தை உருவாக்கியவர் மேரி ஷெல்லி என்கிற எழுத்தாளர். அவர் எழுதிய நாவல் ஒன்றில் தொடங்கி இன்றும் பல படங்களிலும் தொடர்களிலும் இந்த பெயரும் கதாபாத்திரமும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது. அப்படிப் பட்ட சிறப்பு மிக்க ஒரு பெயருள்ள கதாபாத்திரத்தில் City of Ember (2008), The Lone Ranger (2013) படங்களில் நடித்த Harry Treadaway உயிர் கொடுத்திருக்கிறார்.

செம்பியன், ஆப்பிரிக்காவைச் சேர்ந்த பழங்குடி இனத்தைச் சேர்ந்தவன். சர் மால்கம் முரேவின் பணியாளன். அமைதியானவன். ஆனால் முரட்டு ஆசாமி. இந்தக் கதாபாத்திரத்தில் நடித்தவர் Danny Sapani. இவர் நடித்திருக்கும் ஒரு படத்தின் பெயரைச் சொன்னால், வேண்டாம் அதில் இவரது கதாபாத்திரத்தின் பெயரைச் சொன்னாலே யாரென்று நமக்கெல்லாம் நன்றாகவே தெரியும். ஆபரேசன் D தெரியுமா? யெஸ், சிங்கம் 2 இல் வில்லனாக நடித்த டேனி இவர்தான். ஆனால், இதில் மிக முக்கியமான சூப்பரான ஒரு கதாபாத்திரம்.

இந்த ஐந்து கதாபாத்திரங்களும் ஒரு டீம். ஒவ்வொருவரும் தனித்தனி பிரச்சினைகளைக் கொண்ட, ஒருவரையொருவர் நம்பாத ஒரு டீம். தனித் தனியே ஒருவருக்கொருவர் ஏய்த்துக் கொண்டும் துரோகம் செய்து கொண்டும் அதை மற்றவர்கள் முன்னிலையில் மறைத்துக் கொண்டும் வாழும் ஒரு டீம். ஒவ்வொருவருக்கும் தனித்தனி ட்ராக்காக கதைகளாக பிரிந்து மீண்டும் இவர்கள் சர் மால்கம் முரேவின் தலைமையிலான ஒரு டீமாகவும் இயங்குவதுதான் இந்த சீரிஸின் கதைச் சுருக்கம்.

ஒவ்வொருவரின் கதையும் ஒரு பயங்கரத்தை நோக்கி நகர்ந்து பரபரப்பாகும் சமயத்தில், அதன் முடிவு எப்படி இருக்குமோ என்று சீட்டின் நுனிக்கி நகரும் வேளையில் அந்தக் காட்சியை அப்படியே நிறுத்தி மற்றொருவரின் கதை மற்றிரு பயங்கரத்தை நோக்கி நகரும். இது நமக்கு திரிஷ்யம் படத்தில் காட்டப்பட்ட திரைக்கதை நகர்த்தல் உத்தி தான். ஆனால், அதில் திரைப்படம் என்பதால் காட்சிகள் மாறும் வேகம் அதிகமாக இருக்கும். இதில் கொஞ்சம் பொறுமையாக பரபரப்பை நெருங்கும்.

ஹாரர் வகை ரசிகர்களுக்கும், டார்க் டேல்ஸ் வகை ரசிகர்களுக்கும் இது ஒரு நல்ல விருந்து. முதல் சீசனை எவ்வளவு பயங்கரமாக இருந்ததோ, அதைவிட நூறு மடங்கு பயங்கரமாகவும் இதன் இரண்டாவது சீசன், அட போட வைக்கும் திருப்பங்களோடும் இருந்தது

நியூடிட்டி காட்சிகளும், பகீர் பயங்கரக் காட்சிகளுக்கும் குறைவில்லை என்பதால் குழந்தைகள் தவிர்க்க.

நன்னி

நமோஸ்கார்.

எஸ்ரா (2016) - மலையாளம்

The Dybbuk (டிபுக்/டைபுக்)

இந்த வார்த்தையை இதற்கு முன் எங்காவது கேள்விப்பட்டிருக்கிறீர்களா?

வாய்ப்புகள் குறைவு. ஒருவேளை டிசி காமிக்ஸ் சூப்பர் ஹீரோ Arrow வில் season 5 episode 10 இல் பார்த்திருக்கலாம். அல்லது Unborn (2009), The Possession (2012) படங்களில் பார்த்திருக்கலாம்.

சரி. அதென்ன Dybbuk?

Dybbuk என்பதற்கு யித்திஷ் (Yiddish) மற்றும் ஹீப்ரூ (Hebrew) மொழியில் ஒட்டிக் கொள்ளுதல்’ என்று அர்த்தம்.

யூத புராணங்களின் படி, இறக்கப் போகும் ஒருவரின் உயிரை அந்த உடலிலிருந்து பிரித்து, அதனை வேறொரு கலனில் அடைத்து வைப்பதற்கு பெயர்தான் டிபுக். அத்தோடு அவரது ரத்தம், தலை முடி, மற்றும் இன்ன பிற அவரது உடைமைகளில் சிலவற்றையும் கொண்டு அந்த கலைனை அடைத்து வைப்பார்கள். நிச்சயம் இது நல்ல காரியத்திற்காக செய்யப்படுவதல்ல. பில்லி, சூனியம், ஏவல் வகைகளில் இதுவும் ஒன்று. அந்தப் பெட்டியை திறந்தால் அந்த ஆவியை அடக்கவோ அல்லது மீண்டும் அதை பெட்டியில் அடைக்கவோ முடியவே முடியாது என்பதும் அந்தப் பெட்டியின் மேல் ஹீப்ரூ மொழியில் எழுதப்பட்டிருக்கும். இதற்காக உபயோகப்படுத்தப் பட்டவரின் உடலை புதைக்கவோ, எரிக்கவோ, பாதுகாக்கவோ கூடாது. ஜலத்தில் தொலைத்து விட வேண்டும் என்பது யூதர்களின் ஐதீகம்.

கிட்டத்தட்ட அரக்கனின் உயிரை ஏழாக எட்டாக பிரித்து ஏழு கடல் ஏழு மலை தாண்டி ஒளித்து வைப்பதைப் போன்றதுதான். ஹாரி பாட்டரில் பார்த்த ஹார்க்ரக்ஸ் (Horcrux) சமாச்சாரம் போன்றதுதான். ஆனால், இது முற்றிலும் வேறு வடிவம், வேறு பரிமாணம் கொண்டது.

இதை யூத புராணங்களில் உள்ளது உள்ளபடி அப்படியே திரையில் கொண்டு வந்த படம் இதற்கு முன் எதுவுமில்லை. அதை இரண்டு நாட்களுக்கு முன்னர் வெளியான மலையாளத் திரைப்படம் ‘எஸ்ரா (2017)’ செவ்வனே செய்திருக்கிறது.

எஸ்ரா (2016)

மலையாளம்

Horror / Thriller

கதைப்படி, ரஞ்சன் மாத்யூ (பிரித்திவிராஜ்) ஒரு தனியார் அணுமின் நிலையத்தில் உயரதிகாரியாக பணியாற்றுகிறான். சமீபத்தில் திருமணமானவன். அவனது மனைவி பிரியா ரகுராமன் (பிரியா ஆனந்த்). இருவரும் மும்பையிலிருந்து கொச்சினுக்கு இடம் பெயர்கின்றனர். புது வீட்டுக்கு சில புராதனப் பொருட்களைக் கொண்டு அலங்கரிக்க நினைக்கிறாள் பிரியா. அப்போது கடையில் ஒரு புராதனப் பெட்டி கண்ணில் பட அதையே வாங்கி வீட்டில் வைக்கிறாள்.

அதன் பின் அந்தப் பெட்டி அவர்களை என்னவெல்லாம் செய்தது? அந்தப் பெட்டியை அவர்கள் என்ன செய்தார்கள் என்பது மீதிக்கதை.

படத்தில் என்னை மிகவும் ரசிக்க வைத்த பாஸிட்டிவ் விசயங்கள்:

சாதாரணமாக இதுபோன்ற பேய்ப்படங்களில் வரும் கிளைமேக்ஸ் சமாச்சாரங்களெல்லாம் படம் ஆரம்பித்து அரை மணி நேரத்திற்குள் முடிந்தது ஒரு ஆச்சரியம். அதன் பிறகு நடப்பதெல்லாம் எதிர்பாராதவை.

பொதுவாக பேய்ப்படங்களில் ஒரு கிளைக்கதை இருக்கும். அது சர்வ நிச்சயமாக மொக்கையாகவே இருக்கும் என்பது எழுதப்படாத விதி. சில சமயம் ஆவியின் ஃப்ளாஸ்பேக்கில் நமக்கெல்லாம் கொட்டாவி கூட வரும். ஆனால், இது வேறு லெவல் ஃப்ளாஸ்பேக்.

புராணத்தை மையக்கருவாக வைத்து படம் எடுப்பதில் பெரும்பாலும், அதை மான்டேஜாகவோ, காமிக்ஸாகவோ காட்டி முடித்து விடுவார்கள். ஆனால், எஸ்ராவில் அப்படி செய்யவில்லை. அதை அப்படியே நமக்கு முழுமையாகவும், ரசிக்கும்படியாகவும், சுவாரஸ்யமாகவும் காட்டியிருப்பது மற்றொரு ஆச்சரியம். அதிலும் அந்த டிபுக் உருவாகும் விதத்தை கதைக்குள் நுழைத்திருப்பதும் அதைக் காட்சிப்படுத்தியிருப்பதும் அசரடிக்கும் காட்சி விருந்து.

இந்தப்படத்திற்கென ஸ்பெசல் கலர் டோனை படத்தின் கடைசிவரை மாறாமல் உபயோகித்திருப்பது கண்களுக்கு குளிர்ச்சியான சமாச்சாரம். ஒரு மாதிரியான மழை நாளில் உள்ள சாம்பல் நிற கிளைமேட் போல. அதேபோல ஃப்ளாஸ்பேக்கிற்கென வேறு மாதிரியான கண்களை உறுத்தாத வண்ணத்தில் காட்சிப்படுத்தியிருப்பது கொள்ளை அழகு.

ரோஸியாக நடித்த பெண்ணின் கண்கள். அதை கண்டிப்பாக சொல்லியே ஆக வேண்டும். அப்படியே கதை பேசும் சோகக் கண்கள். ஆப்ரஹாம் எஸ்ராவின் உயரம். (இதெல்லாம் ஏனென்று படம் பார்த்து அறிந்து கொள்க)

வழக்கம் போல பேய்ப்படங்களில் மிரட்டியெடுக்கும் ஸ்பெசல் சவுண்ட் எபெக்ட்களை நாம் சொல்லித் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியதில்லை. ஆனால், இதில் கூடவே இழையோடும் பியானோ பின்னணி இசை படத்திற்கு தரத்தை கிளாசிக் லெவலுக்கு உயர்த்திப் பிடிக்கிறது.

பேய்ப்படங்களிலெல்லாம் வைக்கப்படும் ட்விஸ்ட்டுகள் பெரிதாக சுவாரஸ்யம் தருவதில்லை. ஆனால், இந்தப்படத்தில் இருந்த ஒரு ட்விஸ்ட், அதைக் கழித்து விட்டுப் பார்த்தால், இது நிச்சயமாக சாதாரணப் பேய்ப்படங்களின் பட்டியலோடு போய்ச் சேர்ந்திருக்கும்.

பிரியா ஆனந்த் இந்தளவுக்கு நல்ல நடிகையா என்பது செம ஆச்சரியம். தமிழில் இதைப் போல கதையும், வாய்ப்பும் அவருக்கு அமையவில்லை என்பதும் ஒரு காரணம். இந்தப் படத்தில் பிரியாவிற்கு குறிப்பிட்ட ஒரு காட்சி இருக்கிறது. ஆத்தி. அதி பயங்கரம். இது நிச்சயம் பேய்ப்படங்களில் புதுசு.

குறிப்பாக டிபுக் சம்பந்தப்பட்ட காட்சிகள் எல்லாமே. யூத புராணங்களில் டிபுக்கைப் பற்றி உள்ள விசயங்களை கெடுக்காமல், உள்ளது உள்ளபடி அப்படியே படமாக்கியிருப்பது. (மொத்தப்படமே டிபுக் தான்)

நெகட்டிவ் சமாச்சாரங்கள்:

படம் ஆரம்பித்ததும் வந்த ஒரு பாட்டு. அதிலிருந்த மான்டேஜ் காட்சிகள். இவையெல்லாம் மற்ற ரொமான்ஸ் ரக பாடல்களின் டெம்ப்ளேட் காட்சிகளை அடியொற்றி இருந்தது.

ஆனால், இதைத்தவிர வேற எந்த தொய்வும் இல்லாத சுவாரஸ்யமான பேய்ப்படம் இந்த எஸ்ரா.

குடும்பத்தோடு பார்க்கலாம். தரமான பேய்ப்படம்.

Blood Simple (1984)

Blood Simple (1984)

Thriller / Crime

மார்ட்டி, ஒரு பார் ஓனர். தனது மனைவி ஆபி-யின் நடத்தை மேல் சந்தேகம் வர, லோரென் என்கிற பிரைவேட் டிடெக்ட்டிவ்வின் உதவியை நாடுகிறார். ஆபிக்கும் ரே என்கிறவனுக்கும் தொடர்பிருப்பதாக லோரென் கண்டுபிடித்துக் கூறுகிறார். கடுப்பான மார்ட்டி ஆபியை ரேயின் வீட்டில் சென்று தாக்குகிறார். ஆனால், ஆபி மார்ட்டியை தற்காப்புக்காக திருப்பி உதைத்து அனுப்பி விடுகிறாள். தனது ஆற்றாமையினால் மார்ட்டி, ஆபியையும் ரேவையும் கொன்று விடச் சொல்லி லோரெனை கேட்கிறார். அதற்கு 10000 டாலர்கள் தருவதாகவும் கூறுகிறார். லோரென் சம்மதிக்கிறார். நீ நிம்மதியாக சென்று மீன் பிடித்துக் கொண்டிரு. நான் அவர்களை கொன்று விட்டு வருகிறேன். என்று செல்கிறார்.

இதற்கு மேல் நடப்பதெல்லாம் சற்றும் எதிர்பாராத திக் திக் திருப்பங்கள் கலந்த திரில்லர்.

இதுதான் கோயன் சகோதரர்களின் முதல் படம். இந்தப்படத்தை எடுக்க அவர்கள் வசதியுள்ளவர்களின் வீடு வீடாக சென்று ஏற்கனவே இவர்கள் எடுத்து வைத்திருந்த இந்தப்படத்தின் இரண்டு நிமிட டிரெய்லரை போட்டுக் காட்டி கிட்டத்தட்ட 7,50,000 டாலர்களை திரட்டினர். அதன் பிறகே இந்த படத்தின் படப்பிடிப்பு தொடங்கியது. இந்த கிரவ்ட் ஃபண்டிங் ஐடியாவை கோயன்களுக்கு சொன்னவர் ஈவில் டெட், ஸ்பைடர் மேன் ட்ரையாலஜியின் இயக்குனர் சாம் ரெய்மி.

முதல் படம் என்பதால் அங்கங்கே continuity mistakes இருக்கத்தான் செய்தது. இருந்தும் அவையெல்லாம் பெரிதாக தெரியவில்லை. உதாரணத்திற்கு, ஒரு ஜிப்போ லைட்டரை லோரைன் மறந்து எங்கோ வைத்திருப்பார். முக்கியமான ஆவணங்களை எரித்துக் கொண்டிருப்பார், அப்பாடா இப்பத்தாண்டா நிம்மதி என்று சிகரெட்டை உதட்டில் பொருத்தி, பாக்கெட்டில் லைட்டரை எடுக்க கை விட்ட போதுதான் அதை எங்கோ தொலைத்து விட்டோமே என்பதே ஞாபகத்துக்கு வரும். இது படத்திலுள்ள காட்சி. சரியாகத்தானே இருக்கிறது. இதிலென்ன மிஸ்டேக் என்று நீங்கள் கேட்பது புரிகிறது. சிம்பிள். லைட்டரி ஆவணங்களை எரிக்க நினைத்த போதே அதைத் தேடியிருக்க வேண்டும். லைட்டரே இல்லாமல் ஆவணங்களை எப்படி கொளுத்தினார்? அப்படி அதற்கு வேறு லைட்டரோ தீப்பெட்டியோ வைத்திருந்தால், சிகரெட்டையும் பற்ற வைத்திருக்கலாம்தானே? டொய்ங்ங்ங்

அடுத்து ஆபியின் கைத்துப்பாக்கி. அதுதான் படத்தில், (ஜேஜே படத்திலிருந்த மாதவனின் நூறு ரூபாய்த் தாளைப் போல) அனைவரிடமும் கைமாறி உபயோகப்படுத்தப் பட்டிருக்கும். உண்மையில் அந்த .38 ரகத் துப்பாக்கியில் காக் ஹேமர் இருக்காது. முதல் முறை ஆபி அதை தனது கைப்பைக்குள் வைக்கும் போது காக்கிங் ஹேமர் இருக்காது. ஆனால், அதன் பிறகு அதனை மற்றவர்கள் உபயோகிக்கும் போது காக்கிங் ஹேமர் இருக்கும். டொய்ங்ங்ங்

ஒரு காட்சியில் லோரைன் சுடும்போது எட்டுமுறை ஆபியை நோக்கி சுடுவார். ஆனால் அதில் உள்ள சேம்பரில் ஆறு புல்லட்டுகள் தான் பொறுத்த முடியும். டொய்ங்ங்ங்

இப்படி படம் நெடுக ஏகப்பட்ட மிஸ்டேக்குகள். ஆனால் பரவாயில்லை. இதெல்லாம் அப்போதிருந்த யாரும் கவனித்திருக்கப் போவதில்லை தானே.

மேற்கொண்டு இந்த படத்தைப் பற்றி பார்ப்பதற்கு முன் இன்னொரு கதையை சொல்ல விழைகிறேன்.

காரலா தனது கணவனைக் கொல்ல அவரிடம் வேலை பார்க்கும் தனது காதலன் ஜூலியனோடு சேர்ந்து திட்டமிடுகிறாள். ஜூலியனின் கேபின் உள்ள தளத்திற்கு மேல் தளத்தில்தான் காரலாவின் கணவனாகிய தனது முதலாளியின் கேபின் இருக்கிறது. பின்பக்க ஜன்னலைத் திறந்து மேல் தளத்திற்கு கயிற்றை வீசி அதைப் பிடித்து மேல் தளம் வந்து அவரைக் கொன்று விட்டு கீழ்தளம் வருகிறான். அதற்கடுத்த இரண்டு நாட்கள் அலுவலகம் விடுமுறை என்பதால் எல்லோருமே அந்த கட்டிடத்தை விட்டு கிளம்பிக் கொண்டிருக்கின்றனர். ஜூலியனும் எல்லோரையும் போலவும் எப்போதும் போலவும் அலுவலகத்திலிருந்து கிளம்பி லிப்ட் வழியாக கீழே வருகிறான். கீழே அவன் தனது காரில் அமர்ந்து, ஒருமுறை நடந்தவற்றை எல்லாம் நினைத்துப் பார்க்கிறான். எல்லாமே ஓகே. யாருக்கும் தன் மேல் சந்தேகம் வராது. வாய்ப்பேயில்லை. மாட்டுவதற்கு வழியே இல்லை. எப்படி ஜன்னலைத் திறந்து உள்ளே சென்றேனோ, அப்படியே வெளியே வந்து ஜன்னலையும் மூடியாகி விட்டது. கையுறை உபயோகித்திருக்கிறேன். கைரேகை பட்டிருக்காது. எல்லாமே பக்கா. It’s a perfect murder என்று தன்னைத்தானே பாரட்டிக் கொண்டு ஒருவித சுய பெருமிதத்தோடு திரும்பி அவன் வேலை செய்த அலுவலகக் கட்டிடத்தைப் பார்க்கிறான். தனது முதலாளியின் கேபின் உள்ள தளத்திலிருந்து தனது கேபின் உள்ள தளம் வரை அவன் ஏறி இறங்கிய அந்தக் கயிறு இன்னும் தொங்கிக் கொண்டிருந்தது.

மேற்கூறிய கதை Elevator to the Gallows (1958) என்ற ப்ரெஞ்சு மொழிப் படத்தின் ஆரம்பக் காட்சிகள்.

இதை ஏன் இங்கே கூறினேன் என்றால், ப்ளட் சிம்பிளும் இதே போன்றதொரு Neo-Noir படம் தான். இதிலும் இதே போன்றதொரு காட்சி உண்டு. இந்த இரண்டு காட்சிகளுமே நான் இதுவரை பார்த்த த்ரில்லர் படங்களில் வெகுவாக ரசித்தவை.

ப்ளட் சிம்பிளில், தொடர்ந்து 15 நிமிடங்களுக்கு வசனமேயில்லாத காட்சிகள் உண்டு. ஆனாலும் அடுத்து என்னவாகும் என்கிற பதைபதப்பிற்கும், பரபரபிற்கும் குறைவிருக்காது. அந்தக் காட்சிகளின் போது சீட்டின் நுனியில் அமர்ந்து நகம் கடிக்கப் போவது உறுதி.

கோயன் சகோதரர்களின் படங்களில் காட்டப்படுவதைப் போல கதாபாத்திரங்கள் பொசுக் பொசுக்கென்று வன்முறைக்கு உந்தப்படுவது சாதாரணமான ஒன்று. ஆனால், அந்தக் கதாபாத்திரத்திற்கு அதைவிட வேறு வழிமுறைகள் இருந்திருக்காது. அதிலும் குறிப்பிட்ட ஒரு கதாபாத்திரம் எடுக்கும் / செய்யும் முடிவும், வன்முறையும் அதைத் தொடர்ந்து கதையின் இறுதிவரையிலும் மற்ற கதாபாத்திரங்களுக்கு ஏற்படும் பின்விளைவுகளுமே மீதிக்கதையாக இருக்கும். இதே போல திரைக்கதைகளை பல படங்களுக்கு அமைத்து அதில் கோயன்கள் வெற்றியும் கண்டிருக்கின்றனர்.

ஆபி (Abby) ஆக நடித்த Frances McDormand பற்றி நேற்று நமது Fargo பதிவில் பார்த்தோம். அவர்தான் Fargo – வில் மார்ஜியாக நடித்தவர். ஆபி கதாபாத்திரத்தில் நடிக்க ஆடிசன் நடத்தப்பட்டு Holly Hunter என்ற நடிகை தேர்வு செய்யப்பட்டிருந்தார். ஆனால், படப்பிடிப்பு தொடங்கிய சமயத்தில் அவரும் Fargo – வில் ஜெர்ரியாக நடித்த வில்லியம் .ஹெச். மேசியைப் போல நியூயார்க்கிற்கு ஒரு நாடகத்தில் நடிக்கச் சென்று விட்டார். திரும்ப வரவில்லை. அந்த நேரத்தில் ஹாலி ஹன்ட்டரின் ரூம் மேட்டாக இருந்த ஃப்ரான்செஸ் மெக்டார்மென்டை இந்த வாய்ப்பை பயன்படுத்திக் கொள்ளும்படி ஹாலி ஹன்ட்டரே சொல்லி உற்சாகப்படுத்தி அனுப்ப, ஃப்ரான்செஸ் மெக்டார்மென்ட் இந்தப்படத்தில் நடித்தார். இதுதான் இவரது முதல் படமும் கூட. பிறகு இந்தப்படத்தின் இயக்குநர் ஜோயல் கோயனை காதலித்து மணம் புரிந்து கொண்டார். ஹாலி திரும்ப வந்த போது அவருக்கு மூண்டும் ஒரு வாய்ப்பளிக்கப்பட்டது. முன்பு பதினைந்து நிமிட வசனமற்ற காட்சியைப் பற்றி கூறியிருந்தது நினைவிருக்கலாம். அந்த பதினைந்து நிமிடங்களில் ரே காரில் செல்லும் போது, ரேடியோவில் பேசும் குரல் ஹாலியினுடையது. வாய்ப்பு வாய்ஸ் ரூபத்தில் அவருக்கு கொடுக்கப்பட்டிருந்தது.

மொத்தம் நான்கு கேரக்ட்டர்களைச் சுற்றியே நடக்கும் கதை. அதில் அதிகமாக ஸ்கோர் செய்பவர் லோரைன். படம் முடிந்த பிறகும் மனதில் நிற்கிறார். படத்தைப் பற்றி எதாவது சொல்ல ஆரம்பித்தால் அது ஸ்பாய்லராக மாறிவிடும் என்பதாலேயே நான் படத்தின் பின்னணியில் இருந்த சுவாரஸிய தகவல்களைத் தர வேண்டியாகியது. ஆகவே,

கண்டிப்பாக பார்க்க வேண்டிய திரில்லர் படம். வன்முறை காட்சிகளும் அடல் கன்டென்ட்டும் நிறைந்தது. ஆகவே குழந்தைகள் தவிர்க்க.

பி.கு: மேற்கூறிய தகவல்களில் பெரும்பாலானவை யூட்யூபிலும், வலைப்பக்கங்களிலும் பார்த்தவை / படித்தவை. (மூவி மிஸ்டேக்ஸ் தவிர்த்து)

மீண்டும் நாளை ஒரு நல்ல திரில்லர் படத்துடன் சந்திப்போம்.

நன்னி

நமஸ்கார்

A Hard Day (2014) - கொரியன்

A Hard Day (2014)

கொரியன்

Thriller / Action

உங்க வாழ்க்கையில மறக்க முடியாத நாள் எதுன்னு கேட்டா எந்த மாதிரியான நாளைச் சொல்லுவீங்க?

அது எந்த நாளா இருந்தாலும் சாதாரணமா கடந்து போன நாளா மட்டும் இருக்காது இல்லையா?

அப்படி எல்லா தினமும் இருக்காது. எந்த பிரச்சினையும் இல்லாத நாளை மொக்கையா கடந்து போயிடுவோம். அந்த நாள் பெரும்பாலும் ஞாபகத்துல கூட இருக்காது. மறக்க முடியாத நாளா அமையறது எல்லாமே பிரச்சனைகளை சந்திச்ச நாளாத்தான் இருக்கும்.

பொதுவா நாம எதையெல்லாம் பிரச்சனைன்னு ஃபீல் பண்ணுறோம்?

1) அது நம்ம சக்திக்கு மீறினதா இருக்கும்.

2) அது நம்ம இயல்பு வாழ்க்கைய மாத்துறதாவோ அல்லது பாதிக்கிறதாவோ இருக்கும்.

அந்த பிரச்சனைகளை நின்னு ஃபேஸ் பண்ணுறவன் தன்னோட தற்போதைய நிலையிலேர்ந்து அடுத்த லெவலுக்கு போவான். பயந்து ஒதுங்குறவன் தன்னோட தற்போதைய நிலையிலேர்ந்து கீழதான் போவான்.

அப்படி ஒரு பிரச்சனையைப் பத்தின படம்தான் A Hard Day(2014). வெய்ட் வெய்ட். ஒரு பிரச்சனையா வந்துச்சு அந்த ஹீரோவுக்கு? பிரச்சனை மேல பிரச்சனை, பிரச்சனையோ பிரச்சனை. உங்க வீட்டு எங்க வீட்டு பிரச்சனையில்ல ங்கொக்கமக்கா பிரச்சனை.

இதுல ஒரு பியூட்டி என்னான்னா, படத்தோட டைட்டில்ல சொன்ன மாதிரி hard day -னு எதைச் சொல்லலாம்?

ஹீரோவோட அம்மா இறந்து போயி அந்த இறுதிச் சடங்கு நடக்குற சமயத்துல தான் லஞ்சம் வாங்குன மேட்டர் வெளிய தெரிஞ்சதைச் சொல்லலாமா?

அய்யய்யோ ஒரு போலீசே லஞ்சம் வாங்கிட்டானேன்னு ஊரே காறித் துப்புமே, அசிங்கமா போச்சேன்னு அதை மறைக்க தன்னோட ஸ்டேசனுக்கு பதறியடிச்சுகிட்டு கார்ல வேகமா போறப்ப போன் மேல போன் வந்து வண்டி ஓட்ட விடாம டார்ச்சராகுமே அதைச் சொல்லலாமா?

போன் பேசிக்கிட்டே ரோட்ல குறுக்க போன நாய் மேல இடிக்காம வண்டிய வளைச்சு ஓட்டுனப்ப தவறுதலா ரோட்டை கிராஸ் பண்ணிட்டிருந்த ஆள் மேல அடிச்சு அவன் ஸ்பாட் அவுட்டான நாளைச் சொல்லலாமா?

எறங்கி இருக்கானா புட்டுக்கிட்டானான்னு பார்த்துக்கிட்டிருக்கையில தூரத்துல ஒரு ஹைவே பேட்ரோல் வண்டி அவனை நோக்கி வந்துச்சே அதைச் சொல்லலாமா?

அந்த ஒரு ஹைவே பேட்ரோல்ல இருந்து தப்பிச்சு, டெட்பாடிய கார் டிக்கியில வச்சுக்கிட்டு ஹைவே பேட்ரோல் செக்கிங்ல மாட்டுன கதைய சொல்லலாமா?

அந்தப் பொணத்தை மறைக்க பண்ணாத கோமாளித்தனமெல்லாம் பண்ணி மறைச்சுட்டு அப்பாடா ஒழிஞ்சது சனியன்னு ஓரமா போய் உக்காரும் போது வர்ற அன்னவுன் நம்பர் போன் காலைச் சொல்லலாமா?

இவன் பொதைச்ச ஆளைத் தேடச் சொல்லி அடுத்த அசைன்மெண்ட் கொடுத்து வயித்துல புளியைக் கரைக்கிற புது போலீஸ் அதிகாரியைச் சொல்லலாமா?

போன்ல பிளாக் மெயில் பண்ணுறவனைச் சொல்லலாமா?

ஒரு வழியா எல்லா பிரச்சனையையும் சமாளிச்சதுக்கப்புறமும் வீடு தேடி வர்ற மிச்சத்தைச் சொல்லலாமா?

அவனைக் கொல்லலாம்னு எடுக்கும் போது தன்னோட துப்பாக்கி கூட எகணை மொகணையா கப்போர்டுல சிக்கி எடுக்க வராம சதி பண்ணுமே அதைச் சொல்லலாமா?

ம்ஹும் இதெல்லாத்தையும் விட கடைசி ஃப்ரேம்ல வருமே ஒரு பிரச்சனை, அதைத்தான், என்னைக் கேட்டா அந்த மாதிரி நாளைத் தான் சொல்லுவேன் A Hard Day-னு.

இந்த மாதிரி படங்களைப் பத்தி இவ்ளோ தூரம் எடுத்துச் சொல்லியும் இது நல்ல படமா? வொர்த்தா? பார்க்கலாமான்னு கமெண்ட்ல வந்து கேக்கறவங்களுக்கு எந்தப் படத்தைப் பார்த்தாலும் அந்த நாளெல்லாம் hard day தான்.

Fargo (1996)

Fargo (1996)

Crime / Thriller

ஜெர்ரி லுண்டெகார்ட், தனது மாமனார் நடத்தும், செகண்ட் ஹேண்ட் கார்களை வாங்கி விற்கும் கம்பெனியில் எக்ஸிகியூட்டிவ் சேல்ஸ் மேனேஜராக இருக்கிறான். அவனுக்கு பர்சனலாக கொஞ்சம் பணப் பிரச்சினை. அதற்கு நிறைய பணம் தேவைப்படுகிறது. நேரடியாக பல வியாபாரத் திட்டங்களைச் சொல்லி பணம் கேட்டு முயற்சிக்கிறான். ஆனால், அவனது மாமனார் சரியான உலோபி. கறார் பேர்வழி. சாமானியமாக பணம் பேராது. பொறுத்துப் பொறுத்துப் பார்த்தவன், குறுக்கு வழியில் ஒரு திட்டம் தீட்டுகிறான். தன் மனைவியைக் கடத்தி ஒளித்து வைத்துக் கொண்டு மாமனாரிடம் பணம் பிடுங்கலாம் என்று இரண்டு பேரை ஏற்பாடு செய்கிறான். கார்ல், கிரிம்.

கார்ல் ஒரு லொட லொடா ஆசாமி. சதா எதையாவது பேசிக் கொண்டும் உளறிக் கொண்டுமே திரிபவன். கிரிம் அதற்கு நேர்மாறானவன். பேசுவது குறைவு. ஒரு நாளைக்கு எண்ணி அரை வார்த்தை பேசினாலே அதிகம். மேலும் பார்த்தவுடன் கணிக்க முடியாத முகத் தோற்றம் கொண்ட முரட்டு ஆசாமி.

இந்த எதிரும் புதிருமான இரண்டு பேரைக் கொண்டு ஜெர்ரி நடத்திய கடத்தல் நாடகம் பலனளித்ததா? ஜெர்ரியின் மாமனார் பணம் கொடுக்க சம்மதித்தாரா? ஜெர்ரியின் கடன் பிரச்சினை முடிவுக்கு வந்ததா என்பதை குளுகுளு ஒளிப்பதிவுடனும், பல எதிர்பார்க்க முடியாத திடீர் திருப்பங்களுடனும் ஒன்றரை மணி நேர திரில்லராக ஓடி முடிகிறது இந்த Fargo.

ப்பூ இவ்வளவுதானா? இதில் என்ன பெரிய சுவாரஸ்யம் இருக்கப் போகிறது என்று நினைத்தால் மன்னிக்கவும், நீங்கள் ஒரு சுவாரஸ்யம் மிகுந்த திரில்லரை மிஸ் செய்யப் போகிறீர்கள். ஆம். இந்தப்படம் அப்படிப்பட்ட பல சுவாரஸ்யங்களை உள்ளடக்கியது. ஏனென்றால், ஜெர்ரி நினைத்தது ஒன்று நடந்தது ஒன்றல்ல. வேறு பல சம்பவங்கள். அதனால், கதை என்னவாகிறது? அதனால், கதையில் எத்தனை பேர் பாதிக்கப்படுகிறார்கள் என்பதை படத்தைப் பார்த்தே தெரிந்து கொள்ளுங்கள்.

இந்தப்படத்தில் நெகட்டிவ் பாஸிட்டிவ் விசயங்களெல்லாம் நான் எழுதப் போவதில்லை. மாறாக சில சுவாரஸ்யமான தகவல்களை மட்டும் (நெட்டில் கிடைத்ததுதான்) எழுதுகிறேன்.

இதில் மார்ஜி என்றொரு லேடி போலீஸ் கேரக்ட்டர் உண்டு. கற்பமான பெண் போலீஸ் டிடெக்ட்டிவ். மவுனகுரு படத்தில் உமா ரியாஸ் செய்த கேரக்ட்டரின் இன்ஸ்பிரேசன் இதுவாக இருக்கலாமென்றே தோன்றியது. படத்தில் மார்ஜிக்கு நார்ம் என்றொரு கணவனும் உண்டு. உண்மையில் இவர்களுக்கென ஒரு back story உருவாக்கப்பட்டிருந்தது. நார்மும் மார்ஜியும் ஒரே ஸ்டேசனில் வேலை பார்க்கும் போலீஸ் அதிகாரிகள். இருவருக்கும் காதல் மலர்ந்து திருமணமான பின் இருவரில் ஒருவர் மட்டும் போலீஸ் வேலையில் இருக்கலாம் என்ற முடிவுக்கு வந்த போது நார்ம் போலீஸ் வேலையை ராஜினாமா செய்து ஓவியராக வாழ்வதாகவும், மார்ஜி மட்டும் தனது போலீஸ் வேலையைத் தொடர்வதாகவும் எழுதப்பட்டது. பின்னர் அது காட்சிப்படுத்தப் படவில்லை. மார்ஜியாக நடித்த Frances McDormand ஐ இதன் இயக்குநர் ஜோயல் கோயன் பின்னர் மணந்து கொண்டது தனி வரலாறு.

ஜெர்ரியாக நடித்த William.H.Macy, இந்தக் கதையை படித்து அந்தக் கதையில் ஜெர்ரி கேரக்ட்டரில் தான் நடித்தே ஆக வேண்டும் என்று இயக்குநர்களை (ஆம் இரண்டு பேர்) கெஞ்சி சம்மதிக்க வைத்தார். படப்பிடிப்பு தொடங்கிய சமயத்தில் சொல்லாமல் கொள்ளாமல், நியூயார்க்கிற்கு பறந்து விட்டார். அங்கிருந்து இயக்குநர்களுக்கு போன் செய்து “நான் இல்லாமல் வேறு யாரையாவது ஜெர்ரி கேரக்ட்டரில் நடிக்க வைத்து படத்தை நீங்கள் கெடுத்து நாசமாக்கினால், நேரில் வந்து உங்கள் நாயை சுட்டுக் கொன்று விடுவேன்” என்று செல்லமாக மிரட்டியதாகவும், பின்னர் நேரில் வந்து ச்சும்மா லுல்லுல்லாயிக்கி என்று தமாஸ் செய்ததாகவும் வரலாறு உண்டு.

‘இயக்குநர்கள்’ என்று குறிப்பிட்டேனல்லவா? ஆம். இந்தப்படத்தை இயக்கிய இரட்டையர் Joel Coen, Ethan Coen. கோயன் பிரதர்ஸ் என்று கேள்விப்பட்டிருப்பீர்கள். Blood Simple (1984), No country for Old Men (2007) படத்தை இயக்கியவர்கள். இவர்களைப் பற்றி ஒரு தனிப் பதிவே எழுதலாம். அதைப் பின்னர் ஒரு சமயத்தில் பார்த்துக் கொள்வோம்.

முதலில் இந்தப் படத்திற்கு Brainerd என்றுதான் பெயர் வைக்கப்பட்டிருந்தது. பின்னர் அதைவிட Fargo என்பது பொறுத்தமாக இருக்கும் என்றெண்ணி கோயன் சகோதரர்களால் மாற்றம் செய்யப்பட்டது. Fargo என்பது வடக்கு டகோட்டாவில் உள்ள ஒரு பெரிய நகரத்தின் பெயர். கதையின் முக்கியமான சம்பவங்கள் அங்கே நடக்கப்படுவதாக எழுதப்பட்டிருந்ததால் அவ்வாறு பெயர் மாற்றம் செய்யப்பட்டது. மற்றபடி ப்ரெய்னெர்டில் தான் முக்கால்வாசி காட்சிகள் படமாக்கப்பட்டது. இதே பெயரில் ஒரு தொலைக்காட்சி தொடர் வருகிறது. அது இதே போன்ற சம்பவங்களை மையமாகக் கொண்டு எடுக்கப்பட்டு ஒளிபரப்பாகிறது. இந்தப் படத்தை விட அது செமையாக இருக்கும்.

இந்தப்படத்தில் நடித்த நடிகர்களுக்கு, கதை நடக்கும் Minneapolis ஏரியாவின் வட்டார பாஷையை பழக்குவதற்காக தனிப்பட்ட பயிற்சி வழங்கப்பட்டது. ஏனென்றால், அந்த ஊர் ஆங்கில உச்சரிப்பு சற்று வித்தியாசமானது.

கார்ல் கேரக்ட்டர் Reservior Dogs, Pulp Fiction- இல் நடித்த Steve Buscemi – க்காவே எழுதப்பட்டது. அந்த லொட லொடா கிட்னாப்பர். படம் பார்த்து முடித்த பின்பும் மனதில் நிற்கும் ஒரு கேரக்ட்டர். கிரிம்மிற்கு மொத்தமே 12 வரிகள் தான் வசனம். ஆனால் கார்லுக்கு 15 பக்கங்கள் வசனம்.

முக்கியமான ஒரு ஸ்கூப் என்னவென்றால், இந்தப்படத்தை விளம்பரப்படுத்திய போது உண்மையாக ப்ரெய்னெர்டில் நடந்த சம்பவங்களை படமாக்கப்பட்டது என்று கூறப்பட்டது. படத்தின் ஆரம்பக் காட்சியிலும் அதற்கான குறிப்புகள் ஸ்லைடாக காட்டப்பட்டிருந்தது. ஆனால் அந்த மாதிரி எந்த சம்பவங்களும் அங்கே நடக்கவே இல்லை என்றும் ஒரு செய்தி உண்டு.

படத்தில் ஒரு பின்னணி இசை ஆங்காங்கே தீம் போல ஒலிக்கும். அது படிக்காதவன் (ரஜினி சிவாஜி நடித்தது) படத்தின் சோக இசை போல எனக்குத் தோன்றியது. நீங்களும் பார்த்து விட்டு அந்த பீல் இருந்தால் தெரிவிக்கவும். கண்டிப்பாக பார்க்க வேண்டிய படம். 

(குழந்தைகள் தவிர்க்க. வன்முறை மற்றும் அடல்ட் கன்டென்ட் நிறைந்தது)

நன்னி

நமஸ்கார்

22 Bullets (2010) - ஸ்பானிஷ்

22 Bullets (2010)

ஸ்பானிஷ்
Crime / Action

சார்லி மித்தாய், ஒரு ஓய்வு பெற்ற டான். பழைய வன்முறைகளை விட்டு நிம்மதியாக தனது குடும்பத்தோடு வாழ ஆரம்பிக்கிறார். ஆனால், பழைய எதிரிகள் என்றுமே எதிரிகள் தானே. ஒரு கார் பார்க்கிங்கில் அந்த எதிரிகளால் கொடூரமாக சுடப்படுகிறார். சரமாரியான அந்த துப்பாக்கிச் சூட்டில் அவரால் எதிர்த்து தாக்க முடிவதில்லை. உடல் முழுவதும் சல்லடையாக துப்பாக்கி குண்டுகள் துளைக்க... அந்த இடத்திலேயே சரிந்து விழுகிறார். ஆனால் இறக்கவில்லை. சார்லி அவ்வளவு லேசுப்பட்ட ஆளில்லை. அவரைக் கொல்வதென்பது அசாதாரணமான விசயம். 22 புல்லட்டுகளோடு உயிர் பிழைக்கிறார். ஆனால், ஒரு கை மட்டும் உணர்ச்சிகளற்ற மரக்கட்டையாய் செயலிழந்து விடுகிறது. அவரது பழைய எதிரிகள் எல்லோர் மீதும் சந்தேகம் எழுகிறது. ஆனால் எவரையும் அடையாளம் காண முடியவில்லை. சுட்டவர்கள் எட்டு பேரும் முகமூடி அணிந்திருந்தனர். பதிலாக அவர் எந்த பழிவாங்கும் நடவடிக்கைகளிலும் இறங்கவில்லை. அமைதியாகவே மருத்துவமனையில் இருக்கிறார். ஆனாலும் அவரை மீண்டும் பழைய வன்முறைகளை கையிலெடுக்க வைக்கும்படி ஒரு கொடூர சம்பவம் நடக்கிறது?

அது என்ன? அவரைச் சுட்ட அந்த எட்டு முகமூடிகள் யார்? அவரால் சட்டத்தின் பிடியிலிருந்து தப்ப முடிந்ததா? அவரது குடும்பத்தோடு நிம்மதியாக இருக்க முடிந்ததா என்பதை முழு நீள ஆக்சன் திரில்லரான 22 புல்லட்ஸ் (ஸ்பானிஸ்) படத்தின் கதை பரபரவெனவும் டமால் டூமீலெனவும் விரிகிறது.

இந்தப்படத்தில் என்னைக் கவர்ந்த பாஸிட்டிவ் அம்சங்கள்:

இது ஒரு கேங்ஸ்டர் மூவி. அதுவும் டானின் வாழ்க்கையைப் பற்றி பேசுவதால் எல்லா காட்சியிலும் காட்பாதர் படத்தின் பாதிப்பை எதிர்பார்த்தேன். ஆனால், உண்மைச் சம்பவங்களின் அடிப்படையில் இந்தக்கதை எடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. ப்ரான்சில் இருந்த ஜாக்கி இம்பர்ட் என்கிற நிஜ டானின் கதையையே படமாக்கியிருக்கிறார்கள். ஆகவே அதற்கு இடம் கொடுக்காமல் படம் வேறு பாதையில் பயணிக்கிறது.

சார்லி மித்தாய் ஆக நடித்திருக்கும் Jean Reno வை நாம் ஏற்கனவே டாவின்சி கோட், காட்சில்லா போன்ற படங்களில் பார்த்திருக்கிறோம். இந்த முக்கிய கதாபாத்திரத்திற்கு ரத்தமும் சதையுமாக உயிர் கொடுத்து வாழ்ந்திருக்கிறார்.

அடுத்து என்ன நடக்குமோ என்கிற பதைபதைப்பும், பரபர ஆக்சன் சேஸிங்குகளும் நல்ல விருந்து.

எதிர்பாராமல் பிரமாதமாக வந்து அசத்திய இரண்டே இரண்டு ட்விஸ்ட்டுகள்.

குழப்பாத திரைக்கதை.

காட்பாதர் படத்தைத் தாண்டியும் இன்னும் சொல்ல வேண்டிய டான் கதைகள் ஏராளம். அதில் ஒரு பங்கினை நிஜ சம்பவங்களைக் கொண்டு இந்தப் படத்தில் கொண்டு வர முயற்சித்திருக்கிறார்கள்.

நெகட்டிவ் அம்சங்கள்:

என்னதான் உண்மைச் சம்பவங்கள் என்றாலும் ஹாஸ்பிட்டல் இடம் மாற்றும் காட்சிகள் மட்டும் எல்லா வயதான டான் படங்களிலும் இடம் பெறுகிறது. சமீபத்தில் அச்சம் என்பது மடமையடாவிலும் பல வருடங்கள் முன்பே அக்னி நட்சத்திரத்திலும் நாம் பார்த்திருக்கிறோம். இவை தவிர வேறு எந்த நெருடலும் இல்லாத அண்டர்ரேட்டட் கிரைம் ஆக்சன் திரில்லர் இந்த 22 புல்லட்ஸ்.

கண்டிப்பாக பார்க்கலாம்.

The Fury of a Patient Man (2016) - ஸ்பானிஷ்

The Fury of a Patient Man (2016)

Tarde para la ira (original title) Spanish Movie
Thriller / Drama

ஜோஸ், ஒரு அமைதியான ஆள். தனது மனைவி இறந்த சோகத்தில் எட்டு வருடங்களாக தனிமையில் வாழ்பவன். யாரோடும் வம்புக்கு செல்லாதவன். ஒரு கன்னத்தில் அடித்தால் மறு கன்னத்தை தூக்கிக் காட்டுமளவுக்கு அஹிம்ஸாவாதி. இரவு நேரங்களில் தூக்கம் வராமல் தவிக்கும் இன்சாம்னியா பேஷன்ட். அந்த இரவு நேரங்களில், பேஸ்புக்கில் அனாவிற்கு ‘ஹாய் தோழி, மணி ரெண்டாகியும் தூக்கம் வரலியா? அய் சேம் பின்ச். எனக்கும்தான்’ என்று காதல் வளர்க்கிறான்.

அனா, ஒரு டீசன்ட்டான பகல் நேர மதுபான விடுதியில் வேலை பார்க்கிறாள். அந்தக் கடையின் முதலாளி ஜுவான்ஜோ, அவளது கணவன் கியூரிட்டோவின் இளைய சகோதரன். கியூரிட்டோ ஒரு நகைக்கடைக் கொள்ளையில் சம்பந்தப்பட்டவன். சிறையில் இருக்கிறான். அந்த வழக்கில் அவன் மட்டுமே சிறையிலிருக்கிறான். மற்றவர்கள் யாரும் மாட்டவில்லை.

ஜோஸ், அனாவைப் பார்க்க வேண்டும் என்பதற்காகவே ரெகுலராக அவள் வேலை செய்யும் மதுபான விடுதிக்கு செல்கிறான். இதனாலேயே அந்த கடையின் முதலாளி ஜுவான்ஜோவுடன் அவனது குடும்ப விசேசங்களுக்கு செல்லுமளவு நெருக்கமாகிறான். அனாவிற்கு நான்கு வயதில் ஒரு மகனும் இருக்கிறான்.

அனாவுக்கும் ஜோஸுக்கும் காதல் மலர்கிறது. ஜோஸுடன் அவனது கிராமத்து வீட்டில் வாழ விருப்பம் தெரிவிக்கிறாள். இந்த சமயத்தில் கியூரிட்டோ சிறையிலிருந்து விடுதலையாகிறான். ஜோஸ் மீது இருந்த காதலால் கியூரிட்டோவை தவிர்க்கிறாள். அவன் ஒரு மூர்க்கன். அவனால் ஜோஸ் போல சாந்தமாக எதையும் கையாளத் தெரியாது. அனாவுக்கும், கியூரிட்டோவுக்கும் இடையே சண்டை நிகழ்கிறது. சண்டை முற்றி கியூரிட்டோவை விட்டு அனா பிரிகிறாள். தனது நான்கு வயது மகனை அழைத்துக் கொண்டு ஜோஸுடன் அவனது கிராமத்து வீட்டுக்கு சென்று விடுகிறாள்.

அனா மீண்டும் கியூரிட்டோவுடன் இணைந்தாளா? கியூரிட்டோ மட்டும் எப்படி எந்த கொள்ளையில் சிறை சென்றான். மற்றவர்கள் என்னவானார்கள்? ஜோஸின் காதல் என்னவானது? அவனது இன்சாம்னியாவிற்கும் தனிமைக்கும் தீர்வு கிடைத்ததா? என்பதை ஆர்ப்பாட்டமில்லாத திரைக்கதையாக வடிவமைத்திருக்கிறார்கள். ஆனால் அது பார்ப்பவர்களை எப்படி பாதிக்கிறது என்பதை பின்வரும் பாராக்களில் பார்ப்போம்.

இந்தப்படத்தில் என்னைக் கவர்ந்த பாஸிட்டிவ் விசயங்கள்:

முதலில் ஒரு விசயத்தை சொல்லியாக வேண்டும். இது ஒரு ரிவெஞ்ச் திரில்லர். அதை மேலே உள்ள பாராக்களில் எந்த வகையிலும் வெளிப்பட்டுவிடாதவாறு பிரயத்தனங்களுடன் எழுதியிருக்கிறேன். யார் யாரைப் பழிவாங்குகிறார்களென்பதை படம் பார்த்தே புரிந்து கொள்ளுங்கள்.

இரண்டாவதாக ஹீரோ ஜோஸ் (Antonio De La Torre) சற்றே ஹ்யூக் ஜாக்மேனின் முகச்சாயல் கொண்டவர். இன்சாம்னியா பேசன்ட் என்றதும் காட்டுக் கூச்சலில் கத்தி, மண்டை மசுரை இரண்டு கைகளாலும் பிய்த்துக் கொண்டு எதாவது சைக்கோத்தனம் செய்வார் என்று எதிர்பார்த்து ஏமாந்தேன். ம்ஹும் அப்படி எந்தவொரு அசம்பாவிதமும் நடக்கவில்லை. சாந்தமான அண்டர்ப்ளே நடிப்பு. அதுவே ஒரு மிகப்பெரிய பாஸிட்டிவ் பாயின்ட் கம் ஆறுதல்.

மூன்றாவது, இதற்கு முன்னர் எப்படிப்பட்ட ரிவெஞ்ச் படங்களையெல்லாம் நாம் பார்த்திருக்கிறோம்? Kill Bill, Gangs of Wasseypur, மங்கம்மா சபதம், Badlapur, Oldboy, I Saw the Devil, Memento, I Spit on your grave இப்படி ஏக்கச்சக்கமான ரிவெஞ்ச் படங்களைப் பார்த்திருக்கிறோம். ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொரு வகையில் நம்மை அசத்திய ரிவெஞ்ச் திரில்லர்கள். அல்லவா? ஆனால் இதற்கு முன் வந்த எந்த ரிவெஞ்ச் திரில்லர்களின் கட்டுக்குள்ளும் (Templates) அடங்காமல் இது ஒரு புது மாதிரியான திரைக்கதையைக் கொண்ட ரிவெஞ்ச் மூவி. அதிலும் எந்தவித ஆர்ப்பாட்டமோ, பரபரப்பான சேஸிங் சீக்குவென்ஸுகளோ, அதிரடி சண்டைக் காட்சிகளோ எதுவுமே இல்லாமல்.

நெகட்டிவ் பாயின்ட்ஸ்:

ஆரம்பத்தில் வரும் (மேற்கூறிய கதாபாத்திர அறிமுகங்கள் எல்லாமே) படு ஸ்லோவாக நகர்கின்றது. நான் கொஞ்ச நேரம் கண்ணசந்தே விட்டேன். அது மட்டும்தான் நெகட்டிவ். அதற்குமேல் எந்த பிரச்சினையும் இல்லை. ஆனால், எதோ ஒரு புள்ளியில் படம் என்னை உள்ளீர்த்துக் கொண்டது. அதற்குப் பிறகு படம் அருமையாக நகர்ந்தது.

மறுபடியும் சொல்கிறேன். இந்தப்படம் ஓடாது. நகர்ந்து / ஊர்ந்தே செல்லும். ஆனால் ஒரு கிளாசிக்கலான திரைக்கதையாக தோன்றுகிறது. பொறுமையாக பார்க்கலாம். பாருங்கள். (பரபர ஆக்சன் ரசிகர்களுக்கும் குழந்தைகளுக்கும் இது உகந்ததல்ல)